وضعیت کلروفیل

کلروفیل، مولکولی است که نور خورشید را جذب می‌کند و از انرژی آن برای سنتز کربوهیدرات از کربن دی اکسید و آب استفاده می‌کند. این فرآیند به عنوان فتوسنتز شناخته می‌شود و فرایندی برای حفظ حیات همه گیاهان است.

کلروفیل‌ها قادرند که درصد بالایی از نور را در قسمت آبی طیف الکترومغناطیسی و همچنین در قسمت قرمز جذب کنند. قسمت‌های سبز و نزدیک به سبز طیف نوری جذب کننده ضعیفی هستند و با انعکاس آن باعث تولید رنگ سبز در بافت‌های حاوی خود می‌شوند.

تفاوت در محتوای مواد معدنی خاک و برگ‌های گیاه منجر به تغییرات عملکردی در روند فتوسنتز می‌شود که می‌توان با برآورد مقدار کلروفیل گیاهی، به این تغییرات پی برد.

شاخص کلروفیل بازه ای بین 1+ و 1- را نشان می دهد. هر چه به سمت 1+ میل کند، سبزینگی گیاه بیشتر و هرچه به سمت صفر میل کند سبزینگی گیاه کمتر است و هرچه به سمت 1- میل کند، نشان دهنده حداکثر سبزینگی است. مقدار این شاخص در اوایل کشت کمترین مقدار، در فصل اوج رشد، بیشترین مقدار و در زمان برداشت دوباره به پایین ترین مقدار خود میرسد.

تفاوت در محتوای مواد معدنی خاک و برگ‌های گیاه منجر به تغییرات عملکردی در روند فتوسنتز می‌شود که می‌توان با برآورد مقدار کلروفیل گیاهی، به این تغییرات پی برد. باکمترین تنش‌هایی چون آفات، بیماری ها، تنش‌های اقلیمی و …  در نقشه‌های کلروفیل ارائه شده در سامانه جوتیار (با توجه به کلاس بندی‌های موجود در سامانه) قابل مشاهده است.

این شاخص تابعی از نوع گیاه، زمان و دوره رشد و شرایط اقلیمی است. به نحوی که مقدار سبزینگی در انواع محصولات و در طی دوره رشد و تبع آن شرایط اقلیمی موجود ارقام متفاوتی را نشان می‌دهد. کشاورزان تنها کسانی نیستند که می‌توانند. با استفاده از شاخص کلروفیل سود ببرند. تامین کنندگان نهاده، باید سلامت محصولات کشاورزی را کنترل کنند تا عملکرد نهاده‌های خود را آزمایش کنند.

بیمه‌گران می‌توانند از این شاخص، برای پیش‌بینی بازده استفاده کنند و پرداخت‌های وام خود را بر اساس داده‌های عینی قرار دهند. تعاونی‌های کشاورزی به کمک داده‌های شاخص کلروفیل، برنامه‌های کود خود را در تعداد زیادی از مزارع تنظیم می‌کنند.